Hejjj ;333
Jak zwykle przegląd fora - zboczony wpis o seksie...
Mam dość takich wpisów. Moderatorzy też od czasu, do czasu powinni ogarnąć forum - czyli np. tematy o: seksie, hackerach o okresie itd...
Powinni od razu dać bana na 2 dni. (To tylko moja propozycja).
Jakaś Miss Shafty czy co XD mnie zaprosiła do znaj - najpierw profil (y)
10 lv - spoko.
Dobrze, powróćmy zatem do forum:
Hm..Wpis o Monalizie, ciekawie!, spójrzmy :
Spójrzmy na obraz:
Rzeczywiście - Nie ma brwi.
Kawałek z Wiki:
Obraz powstał na początku XVI wieku (ok. 1503–1506), a obecnie znajduje się w paryskim
Luwrze, będąc własnością rządu Francji. Jest to jeden z najsłynniejszych i najbardziej cenionych obrazów z czasów renesansu. O jego olbrzymiej wartości świadczy osobliwy rekord. Podczas przenosin na tymczasową wystawę w
Waszyngtonie w
1962 roku, obraz został ubezpieczony na kwotę 100 milionów dolarów
[1].
"Mona Lisa" jest obrazem charakteryzującym się raczej ciemnymi i chłodnymi barwami. Dominuje w nim zieleń i to zarówno w szacie samej Mony, jak i w znajdującym się za nią lesie. Kompozycja jest zdecydowanie statyczna, lecz zamknięta.
21 sierpnia
1911 obraz został skradziony z Salonu Carré w
Luwrze przez 29-letniego pracownika muzeum o nazwisku Vincenzo Perrugia. Kradzież wydała się, gdy złodziej usiłować sprzedać obraz do
Galerii Uffizi, co tłumaczył potem chęcią zwrócenia najbardziej znanego dzieła Leonarda ojczystemu krajowi. To spowodowało, że w oczach włoskiej opinii publicznej stał się bohaterem, w związku z czym został skazany na zaledwie 7 miesięcy więzienia, a sam obraz (odzyskany w grudniu 1913 r.) wrócił do Francji 4 stycznia 1914 r.
Większość ekspertów twierdzi, że modelką jest kobieta o imieniu
Lisa Gherardini, żona bogatego florenckiego kupca
Francesca Giocondo (stąd tytuł
La Gioconda), który zamówił ten portret u da Vinci. Portret zawisnąć miał w jadalni, stąd jego niewielkie rozmiary. Ze względu na opieszałość Leonarda, Francesco Giocondo odmówił zapłaty za gotowy obraz. Malarz zabrał ukończony obraz do
Francji i nigdy nie przekazał w ręce Giocondy. Na początku
XX wieku pojawiło się wiele wątpliwości i niepotwierdzonych hipotez związanych z tożsamością Mona Lisy.
Niektórzy uznali, że do tego obrazu odnoszą się słowa – głoszone przez Leonarda w ostatnich latach jego życia – mówiące o portrecie pewnej damy z
Florencjiwykonanym na zlecenie
Giuliana de' Medici, co wykluczałoby Lisę Gherardi, z powodu braku jej powiązań z de' Medici
[2].
Pierwsze zapisy o modelce obrazu pojawiły się w
1550 roku, w pierwszej historii krytycznej sztuki włoskiej,
Giorgia Vasariego, który napisał: "Leonardo namalował dla Francisca del Giocondo portret żony Mony Lisy". Jednak w
1911 roku, po kradzieży obrazu z
Luwru, zaczęto podawać w wątpliwość słowa Vasariego. Wysuwano przypuszczenia, że tajemnicza kobieta była jedynie wytworem wyobraźni malarza lub że portret przedstawia samego da Vinci.
Historyk sztuki
Giuseppe Pallanti w książce zatytułowanej
Mona Lisa, kobieta naiwna potwierdza tezę Vasariego, opierając się na gruntownych studiach nad źródłami, jakie stanowiły dla niego bogate zbiory dokumentów z epoki, zachowane w Archiwum Państwowym we Florencji. Pallanti w swojej pracy zapewnia, że ma wystarczające podstawy, aby potwierdzić istnienie Lisy Gherardini oraz jej związek z obrazem.
Inną hipotezę przedstawia dr
Lilian Schwartz, sugerując, że obraz przedstawia samego Leonarda da Vinci. Schwartz użyła komputerowego programu do cyfrowego porównania rysów twarzy Mony Lisy i Leonarda i doszła do wniosku, że obie postaci mają identyczne umiejscowienie i wymiary nosa, ust, podbródka oraz czoła. Przeciwnicy tej teorii podkreślają, że podobieństwo może wynikać z faktu, że porównywała ona twarz malarza używając jego autoportretu. Wskazane podobieństwo może więc wynikać z tego, że autorem obu dzieł jest ta sama osoba. Nie ma również dowodu na to, że porównywana rycina była rzeczywiście autoportretem Leonarda.
W książce
Mistery of the Mona Lisa dziennikarka
Rina de' Firenze przedstawia wczesne życie da Vinci i jego matki
Cateriny, twierdząc, że to właśnie ona jest przedstawiona na portrecie. Natomiast
Maike Vogt-Lüerssen przedstawia argumenty przemawiające za tym, że przedstawioną kobietą jest
Izabela Aragońska – księżna
Mediolanu. Miałyby o tym świadczyć takie fakty, jak strój modelki wskazujący na powiązania z rodziną
Visconti-
Sforza oraz podobieństwo do innego obrazu księżnej.
Debatę wydaje się zamykać książka wydana przez muzeum Luwr
Leonardo Da Vinci At The Louvre, w której autorzy twierdzą, że odkryte w ciągu ostatnich lat dokumenty potwierdzają, że postać na obrazie to Lisa Gherardini. Jednym z tych dokumentów była odręczna notatka Agostina Vespuciego sporządzona na marginesie tomu
Epistiutale ad familiares autorstwa
Cycerona. Zapis datowany na 3 października 1503 roku informował iż Leonardo pracuje nad portretem Lisy del Giocondo
[3]
We wrześniu 2006 francuscy eksperci ogłosili
[4] że Mona Lisa podczas pozowania mistrzowi była w ciąży lub zaraz po porodzie. 'Dzięki najnowszej technologii odkryliśmy, że Mona Lisa okrywała suknię specjalnym woalem z gazy, jaki niegdyś nosiły kobiety w ciąży lub zaraz po porodzie' – powiedział telewizji LCI Michel Menu. Wielu ekspertów już od dawna sugerowało, że Lisa Gherardini w trakcie pozowania była w ciąży.
W
2003 roku Margaret Livingstone,
neurobiolog z
Harvardu, podjęła próbę naukowego rozwiązania zagadki
uśmiechu Mona Lisy. Zauważono, że uśmiech Mony Lisy staje się wyraźniejszy, gdy człowiek patrzy jej w
oczy, wydaje się natomiast znikać po zwróceniu wzroku bezpośrednio na
usta[5] Livingstone odkryła, że
złudzenie to wynika z faktu, iż ludzkie oko postrzega świat na dwa całkowicie odmienne sposoby:
- gdy patrzymy bezpośrednio na obiekt światło pada na centralną część siatkówki, zwaną dołkiem środkowym, który znakomicie radzi sobie z postrzeganiem relatywnie jasnych obiektów
- gdy patrzymy na coś kątem oka, światło pada na zewnętrzną część siatkówki, co umożliwia znacznie lepsze widzenie półcieni.
Livingstone stwierdziła, że obraz Leonarda angażuje obie części siatkówki i w ten sposób
oszukuje nasze oko. Analizy wykazały, że artysta sprytnie wykorzystał cienie rzucane przez
kości policzkowe, aby uczynić usta znacznie ciemniejszymi od reszty twarzy. Uśmiech Mony Lisy wydaje się przez to bardziej oczywisty, kiedy patrzymy jej w oczy, ponieważ postrzegamy go wtedy przez zewnętrzną część siatkówki. Kiedy patrzymy bezpośrednio na jej usta, lepiej dostrzegamy ciemniejszą cześć obrazu (przez dołek środkowy), dzięki czemu uśmiech wydaje się znacznie mniej wyraźny. Badanie zostało opisane na łamach
książki Richarda Wisemana "
Dziwnologia".
I o to jest pytanie za 100 dolarów! : czy Mona Lisa ma siostrę bliźniaczkę? :D
Nie :) Nie ma. Obraz podobny - to kopia. Która była zrobiona w jakimś se roku ;d
E...? XD
Komuś się nudziło ._.
Wreszcie coś o LUPOWN!
Wpis na forum jej "Nowej właścicielki konta".
HAH ;OOOOO ROBI ARTA ;OOOO 17 lv!? WHY!? Z 14
Obejrzałam jej "straszny" film -,- Ale mi straszność ;d
Dobrze, przepraszam za tak długo post.
Z mojej strony, to na tyle.
~ Nika ~
